Lubimy znane baśni. Pomimo dramatu w nich zawartego, uśmiechamy się na myśl o nich, bo wiemy jak się kończą i znamy wartości, które ze sobą niosą. Na myśl o tej baśni nikt się nie uśmiechnie. Pomimo konwencji, odległości wieków, nieznanego królestwa i wzruszającej muzyki jej obcość przeraża. Dojmująca samotność tej opowieści w czasach seriali i komedii, jest samotnością głównej bohaterki i staje się również naszą samotnością. Lecz jest Ktoś, kto w stanie jest przekłuć tę naszą samotność w klucz do prawdziwego doświadczenia i zrozumienia istoty piękna. Czy odważysz się podnieść zasłonę i stanąć twarzą w twarz z najstraszniejszym pięknem: prawdą?